Οι παρασκηνιακές αντίρροπες δυνάμεις επιδιώκουν να φρενάρουν την ανάπτυξη της ΔΙΠ !

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ – ΦΟΡΕΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ ΕΡΓΩΝ ΥΠΟΔΟΜΗΣ

Επειδή τον τελευταίο καιρό διακινούνται διάφορες φήμες ότι δήθεν το ιδιοκτησιακό ζήτημα δεν έχει λυθεί, ή ότι η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν είναι τελεσίδικη ή ότι ο Σ.Δ.Ι.Π. είναι υπό διάλυση, ή ότι τέλος η εκτέλεση των έργων υποδομής έχει περιέλθει στον Δήμο, εκτιμούμε ότι πρέπει να προβούμε σε μια νομική ενημέρωση με όσο πιο απλή γλώσσα είναι δυνατή. Η τεκμηρίωση είναι απόλυτα αναγκαία για την απόλυτη ενημέρωση όλων των ενδιαφερομένων και τη σηματοδότηση της  ανάπτυξης του οικισμού  στα επίπεδα που είχε προβλέψει ο σχεδιαστής του φωτισμένος πολεοδόμος Κωνσταντίνος Δοξιάδης .        

1.Το ιδιοκτησιακό θέμα.

Σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 6 περ. ε΄ του ν. 998/79 περί προστασίας των Δασών οριζόταν ότι δεν υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας ¨Αι περιοχαί διά τας οποίας υφίστανται εγκεκριμένα έγκυρα σχέδια πόλεων ή καταλαμβάνονται υπό οικισμών προϋφισταμένων του έτους 1923 ή…..¨.

Η διάταξη αυτή (παρ. 6) αντικαταστάθηκε με την διάταξη του άρθρου 32 παρ. 1 του ν. 4280/14 και η αντίστοιχη διάταξη της περ. ε΄της παρ. 6 αναδιατυπώθηκε και διευρύνθηκε και έλαβε το στοιχείο ζ΄ .

Κατά τη νέα ισχύουσα διάταξη της περ. ζ΄ : ¨Δεν υπάγονται οπωσδήποτε στις διατάξεις του παρόντος νόμου : α….. β….. ζ΄ οι περιοχές για τις οποίες υφίστανται εγκεκριμένα σχέδια πόλεων ή καταλαμβάνονται υπό οικισμών τα όρια των οποίων έχουν εγκριθεί ……..¨(δεν ενδιαφέρουν εν προκειμένω άλλες πλην της πρώτης υποπεριπτώσεις).

Το αναθεωρητικό Συμβούλιο ιδιοκτησίας Δασών, με την υπ’ αριθμόν 32/7-17/10/1984 γνωμοδότησή του, αποφάνθηκε ότι η περιοχή του Συνεταιρισμού αποτελεί Δημόσιο Δάσος. Αγνόησε παντελώς την διάταξη του άρθρου 3 παρ. 6 περ. ε΄ του ν. 998/79. Επρόκειτο περί παρανόμου διοικητικής ενεργείας.

Γι’ αυτό και  κανένας από τους Υπουργούς Γεωργίας από το 1984 μέχρι το 2015, σεβόμενος τη νομιμότητα, δεν εξέδωκε απόφαση για αποδοχή της γνωμοδότησης αυτής.

Την 27-8-2015, ο τότε Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος, για άγνωστους σε μας λόγους, παρέκαμψε τη νομιμότητα και εξέδωκε απόφαση σύμφωνη με  τη γνωμοδότηση και χαρακτήρισε την περιοχή ως Δημόσιο Δάσος. Δηλαδή και ως Δημόσια έκταση (κατά την ιδιοκτησία) και ως Δάσος (χαρακτηρισμός της έκτασης).

Κατά της αποφάσεως αυτής του Υπουργού και της γνωμοδοτήσεως του Αναθεωρητικού Συμβουλίου ιδιοκτησίας Δασών, ασκήθηκαν αιτήσεις ακυρώσεως από τον Συνεταιρισμό και μεγάλο αριθμό κατοίκων.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας, με την αρ. 2585/2016 (και άλλες) απόφασή του, αφού έκανε και πλήρη έλεγχο και αποδοχή του ιδιωτικού χαρακτήρα του δάσους το οποίο εντάχθηκε στο σχέδιο πόλεως και της νομιμότητας των ενεργειών της Διοίκησης, αλλά και με αναφορά στην υπ’ αριθμόν 2282/1992 απόφαση της Ολομέλειας του ίδιου Δικαστηρίου που είχε κρίνει νόμιμο το προεδρικό Διάταγμα εγκρίσεως του ρυμοτομικού σχεδίου, ακύρωσε και την απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και την γνωμοδότηση του Αναθεωρητικού Συμβουλίου ιδιοκτησίας Δασών.

Έτσι, αποκαταστάθηκε η νομιμότητα και το ελληνικό Δημόσιο έχασε κάθε δυνατότητα διεκδίκησης της εκτάσεως του Συνεταιρισμού.

2. Περί των αποφάσεων του Σ.τ.Ε.

Όπως γνωρίζουν οι πάντες, το Σ.τ.Ε. είναι Ανώτατο Δικαστήριο και κατά συνέπεια οι αποφάσεις του δεν υπόκεινται σε ένδικα μέσα. Είναι οριστικές και Τελεσίδικες και Αμετάκλητες.

Σύμφωνα δε με το άρθρο 50 παρ. 1 του π.δ. 18/89 περί του Συμβουλίου της Επικρατείας : ¨Η απόφαση που δέχεται την αίτηση ακυρώσεως απαγγέλει την ακύρωση της προσβαλλομένης πράξεως και συνεπάγεται την νόμιμη κατάργηση της έναντι όλων είτε πρόκειται για κανονιστική είτε πρόκειται για ατομική¨.

Κατά συνέπεια, οποιοσδήποτε εκφράζει αμφιβολίες περί του κύρους και του περιεχομένου της αποφάσεως του Σ.τ.Ε. ή ζει εκτός της κοινωνίας ή κινείται από ιδιοτελείς σκοπούς κατά του Συνεταιρισμού και θεωρεί τους ακροατές του μειωμένης αντίληψης. Δεν εξηγείται αλλιώς η διασπειρόμενη ¨είδηση¨.

Μόνον όσοι δεν υπέβαλλαν δήλωση δικαιωμάτων ιδιοκτησίας στο κτηματολόγιο ή δεν υποβάλλουν εγκαίρως ένσταση, διατρέχουν τον κίνδυνο, όχι να χάσουν την ιδιοκτησία τους (τέτοια περίπτωση δεν υφίσταται αφού οι τίτλοι ιδιοκτησίας του Συνεταιρισμού που έχουν προσεκτικά ελεγχθεί, έχουν ¨ηλικία¨185 ετών ή κατά τους ίδιους τους τίτλους 200 ετών (από το 1817) αλλά να ταλαιπωρηθούν στα Δικαστήρια για αναγνώριση των δικαιωμάτων τους.

Εκτός αυτού όμως, το ζήτημα ιδιοκτησίας των οικοπέδων της Ιπποκρατείου Πολιτείας, καλύπτεται πλήρως από τις διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 3127/2003 όπως αντικαταστάθηκαν από την παρ. 11 του άρθρου 154 του ν. 4389/2016 που ορίζει ότι σε ακίνητο που βρίσκεται μέσα σε σχέδιο πόλεως, ο νομέας του θεωρείται κύριος έναντι του Δημοσίου αν νέμεται μέχρι την έναρξη του νόμου το ακίνητο με νόμιμο τίτλο για δέκα (10) έτη από επαχθή αιτία. Στο χρόνο νομής προσμετράται και ο χρόνος νομής των δικαιοπαρόχων.

Ο δικαιοπάροχος όλων, δηλ. ο Συνεταιρισμός, αγόρασε με νόμιμους τίτλους το ακίνητο μέχρι το 1977. Δηλαδή, 39 έτη προ της ισχύος του νόμου.

3. Περί της ανάληψης των έργων υποδομής από τον Δήμο Ωρωπού.

Με το άρθρο 39 του ν. 4030/2011 με τίτλο ¨Νέος τρόπος αδειών δόμησης, ελέγχου κατασκευών και λοιπές διατάξεις¨ θεσμοθετήθηκε 1) η μεταβίβαση του φορέα εποπτείας των οικοδομικών Συνεταιρισμών.

Η εποπτεία των οικοδομικών Συνεταιρισμών περιήλθε στο Υπουργείο Οικονομικών σύμφωνα με το ν. 1667/1986. Οι Συνεταιρισμοί πλέον γίνονται Αστικοί Συνεταιρισμοί και δεν διαλύονται με Διοικητικές πράξεις. Η δε περιουσία τους δεν μεταβιβάζεται χωρίς απόφαση της Γ.Σ. Το Σύνταγμα γαρ.

Ο δικαιολογητικός λόγος των μεταβολών αυτών σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του νόμου είναι ότι οι οικοδομικοί Συνεταιρισμοί έχουν μεταβληθεί σε μεγάλες οικονομικές οντότητες.

Ιδιαίτερα οι οικοδομικοί Συνεταιρισμοί οι οποίοι είχαν προ του 1984 εγκεκριμένο σχέδιο, κατά την ίδια εισηγητική έκθεση προβαίνουν σε πωλήσεις μεριδίων με ¨υψηλότατο τίμημα¨.

Προφανώς ο συντάκτης του νόμου δεν είχε υπόψη τον Συνεταιρισμό Ιπποκράτειος Πολιτεία, όπου τα εταιρικά μερίδια και τα οικόπεδα  ¨επωλούντο σε μη Συνεταίρους καθισταμένους δι’ αεροβαπτίσεως ¨Συνεταίρους¨ αφειδώς και με τίμημα 58,69 ευρώ.

Λόγω της Στασιμότητας των έργων υποδομής που κατά το νόμο αποτελεί ¨ανασχετικό παράγοντα για τον ορθό και ολοκληρωμένο χωροταξικό σχεδιασμό εκ μέρους της πολιτείας¨, επιχειρήθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 39 ο ¨εκβιασμός¨ της ολοκλήρωσης των έργων τεχνικής υποδομής με διαδικασίες και σε σύντομα χρονικά περιθώρια τα οποία και παρατάθηκαν αλληλοδιαδόχως, πλην όμως βρίσκονται εκτός της σημερινής οικονομικής πραγματικότητας.

Εκτιμάται ότι, τα χρονικά αυτά περιθώρια θα έχουν την τύχη των ίδιων προθεσμιών που δόθηκαν για την κύρωση των ¨ανωμάλων δικαιοπραξιών¨ του Αγροτικού κώδικα που συνεχώς επαναλαμβάνονται και παρατείνονται αλληλοδιαδόχως και σε μη τακτικά χρονικά διαστήματα από το έτος 1952 μέχρι και σήμερα.

Οι διαδικασίες που έχουν τεθεί είναι διαφορετικές για κάθε περίπτωση Συνεταιρισμού ανάλογα με τον χρόνο έγκρισης της πολεοδομικής μελέτης.

Με την παρ. 3 του άρθρου 39 ορίζεται σε δέκα (10) έτη από την έκδοση της πολεοδομικής μελέτης η ολοκλήρωση των έργων υποδομής.

Με την παρ. 4 οι Ο.Τ.Α. της περιοχής στους οποίους υπάγονται οι εκτάσεις του Συνεταιρισμού μπορούν να αναλάβουν με σύμβαση την εκτέλεση ή ολοκλήρωση των έργων τεχνικής υποδομής.

Για την εφαρμογή της διάταξης αυτής απαιτείται απόφαση της Γ.Σ. των μελών του Ο.Σ. και απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.

Οι διατάξεις των παρ. 3 και 4 αποτελούν επανάληψη των διατάξεων των παρ. 5 και 6 του άρθρου 18 του π.δ. 93/1987.

Και στις παλαιές και τις νέες διατάξεις ως κύρωση της παρόδου των ανωτέρω προθεσμιών προβλέπεται η δυνατότητα διάλυσης του Συνεταιρισμού.

Συνέβη κάτι στο διάστημα 1987-2011 (24 χρόνια) ώστε να συμβεί και τώρα;

Καινοτομία της ρύθμισης του άρθρου 39  ν. 4030/2011 είναι η της παρ. 5 όπου ορίζεται ρητά το καθεστώς που είναι διάσπαρτο στην πολεοδομική νομοθεσία. Ότι δηλαδή το βάρος των δαπανών της ολοκλήρωσης των έργων σε περίπτωση ανάληψής του από τον Ο.Τ.Α. προκαταβάλλεται και εισπράττεται και αναγκαστικά από τους ιδιοκτήτες των οικοπέδων όπως έχουμε επανειλημμένως εξηγήσει σε προηγούμενα ενημερωτικά μας δελτία από το έτος 2014.

Στις δαπάνες συμμετέχει και ο συνεταιρισμός με την ρευστοποίηση της αδιανέμητης ιδιοκτησίας του. Όποτε και αν, κάτω από τις σημερινές συνθήκες, καταστεί εφικτό.

Εφόσον ο Δήμος αναλάβει την κατασκευή των έργων υποδομής και για όσο χρόνο απαιτηθεί για την σύνταξη των μελετών και την υλοποίηση τους αναστέλλεται η έκδοση των αδειών οικοδομής.

Ειδικώς όμως για τους προϋφισταμένους του 1984 οικοδομικούς Συνεταιρισμούς, η ολοκλήρωση της χάραξης του οδικού δικτύου σύμφωνα με την εγκεκριμένη πολεοδομική μελέτη είναι αρκετή για την έκδοση των αδειών οικοδομής και κατά συνέπεια δεν υπάγονται στις ρυθμίσεις της παρ. 13 του άρθρου 39 ν. 4030/12.

Ο Συνεταιρισμός Διεθνής Ιπποκράτειος Πολιτεία, προϋφίσταται του έτους 1984, έχει προβεί σε χάραξη και διαμόρφωση του κύριου οδικού δικτύου, ώστε όλα τα οικόπεδα να έχουν άνετη και ασφαλή πρόσβαση σε κοινόχρηστο χώρο και όπου ζητείται η διάνοιξη και της δευτερεύουσας οδού γιατί π.χ. ο ιδιοκτήτης επιθυμεί να εκδώσει άδεια και να έχει είσοδο από την οδό αυτή, ο ΣΔΙΠ προβαίνει σε εκτέλεση του έργου ή την χρηματοδότηση.

Το σημερινό Δ.Σ., εκτιμώντας τις οικονομικές συνθήκες του παρόντος και την μεγάλη οικονομική επιβάρυνση που θα προκύψει για τους ιδιοκτήτες κατοίκους ή μη του οικισμού, δεν προτίθεται να συγκαλέσει Γενική Συνέλευση για την σύναψη σύμβασης ολοκλήρωσης των έργων υποδομής με τον Δήμο Ωρωπού. Γιατί, δεν υπάρχει προοπτική ένταξης των έργων αυτών στον προϋπολογισμό του Δήμου, αφού αναγκαίως θα πρέπει να επιβάλλει, για το ποσό που αναλογεί σε κάθε οικόπεδο, και βεβαίωσή του ποσού στο ταμείο του Δήμου και να επιδιώξει την είσπραξή του με τις διατάξεις του Κ.Ε.Δ.Ε.

Ο Συνεταιρισμός ευελπιστεί ότι με την διαδικασία (δικαστική) είσπραξης των οφειλομένων από τους Συνεταίρους, την δημόσια διαφανή διαδικασία εκποίησης αδιάθετων ακινήτων του και την εξόφληση των οφειλών των συνεπών μελών του, θα συγκεντρώσει τα ποσά που απαιτούνται και για την τακτοποίηση των (από πολλού σχολαζουσών) φορολογικών υποχρεώσεων του Συνεταιρισμού και την ολοκλήρωση των έργων υποδομής. Χωρίς να φυγομαχήσει και χωρίς να ανεχθεί την αιφνιδιαστική (πλην από το νόμο προβλεπόμενη) μεγάλη οικονομική επιβάρυνση των ιδιοκτητών στην περίπτωση που αναληφθούν τα έργα από τον Δήμο.

Η περιουσία του Συνεταιρισμού, φανερή και αφανής (η αφανής είναι μεγαλύτερη) είναι αρκετή για την κάλυψη των παραπάνω αναγκών. Χρόνος απαιτείται και βελτίωση του οικονομικού κλίματος στην χώρα.

Μετά απ’ αυτά, η επιλογή ανήκει στα μέλη του Συνεταιρισμού.

Εφόσον υπάρχει αντίθετη άποψη μπορεί να ζητηθεί κατά τους ορισμούς του καταστατικού από τον προβλεπόμενο αριθμό μελών η σύγκληση έκτακτης Γενικής Συνέλευσης με θέμα την ανάληψη των έργων από τον Δήμο.

Έτσι, και το Δ.Σ. θα απαλλαγεί της ευθύνης και οι επικροτούντες την αντίθετη άποψη θ’ απαλλαγούν της ανωνυμίας και της ψιθυρολογίας και πάρα πολλοί ¨ιδιοκτήτες¨ θα παύσουν να ανησυχούν για τα οικόπεδα που παράνομα απέκτησαν και κατέχουν (δεν αφορά το ζήτημα όσους έχουν ως Συνεταίροι πάρει 1-3 οικόπεδα).

Και ένα απλό παράδειγμα της αναγκαστικής είσπραξης της επιβάρυνσης που θα προκύψει για τον κάθε ιδιοκτήτη οικοπέδου. Π.χ. ο πλέον γνωστός προϋπολογισμός (Φωτόπουλου) υπολόγισε την αξία των υπολειπομένων έργων σε 56.000.000 ευρώ (Σε Δήμο με ετήσιο προϋπολογισμό 6.000.000 ευρώ). Διαιρούμενος ο αριθμός αυτός με τα 1.726 οικόπεδα (νόμιμα και μη) προκύπτει ποσό (56.000.000: 1726 =) 32.445 ευρώ ανά ιδιοκτησία.

Διαλέγετε και παίρνετε. Η επιλογή στα μέλη του Συνεταιρισμού.

Οι διαδόσεις περί ¨κλεισίματος¨ του Συνεταιρισμού εκφράζουν απλώς την ελπίδα εκείνων που έχουν στην κατοχή τους παρανόμως από 4 έως 50 (!!!) οικόπεδα και επιθυμούν διακαώς την διάλυση του Συνεταιρισμού για να επέλθει παραγραφή και για να μην υπάρχει ο φορέας που θα αναζητήσει την επιστροφή των παρανόμως κτηθέντων οικοπέδων. Φρούδη ελπίδα. Ο Συνεταιρισμός θα συνεχίσει νομίμως της λειτουργία του.

Πλην του γεγονότος ότι ο ΣΔΙΠ δεν καταλαμβάνεται από τις υποχρεωτικές ρυθμίσεις του άρθρου 39, η νομιμότητα ύπαρξής του στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 2,5 12 παρ. 4, 17, 24 και 25 παρ. 3 του Συντάγματος.

Κανένας νόμος δεν μπορεί να ορίσει την δήμευση της περιουσίας του και κανένας νόμος δεν μπορεί να επιβάλει είτε αυτοτελώς είτε μέσω των Ο.Τ.Α. την επιβάρυνση των πολιτών άλλης περιοχής προς όφελος άλλης.

Η επιβάρυνση των ιδιοκτητών της Ιπποκρατείου Πολιτείας από τον Δήμο, για την ολοκλήρωση των έργων υποδομής αποτελεί νόμιμο ανταποδοτικό τέλος που βαρύνει αποκλειστικά τους ωφελουμένους.

Δεν θα επιβαρυνθούν οι πολίτες του Καπανδριτίου, του Αυλώνα, του Καλάμου, του Ωρωπού και του παλαιού οικισμού των Αφιδνών κλπ για να καλυφθούν οι ανάγκες της Ιπποκρατείου Πολιτείας.

¨Μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα¨ δεν προβλέπει η ελληνική νομοθεσία.

Καιρός να σταματήσουν οι φαιδρότητες, η κινδυνολογία και οι παροχές ¨αναλώμασι τρίτων¨ και η μεταμφιεσμένη προβολή ιδιοτελών συμφερόντων.

ΥΓ.  Τις επόμενες ημέρες και μόλις η νομική ομάδα του ΣΔΙΠ ετοιμάσει το σχετικό κείμενο για τις  «αντίρροπες δυνάμεις»,  θα ενημερωθείτε για αυτές και με τα ονοματεπώνυμα